ಮಾತ್ಗವಿತೆ-130

ಬೀಸು ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದ ಹಕ್ಕಿ ಹಾರಲಾರದ ಸಂಕಟದಲಿ
ವಿಲವಿಲನೇ ಒದ್ದಾಡಿ ಗೋಳಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಮುಖ !
ಬಂಧು-ಬಳಗ ಕರೆಯಬೇಕೆಂದರೆ ಧ್ವನಿಯೇ ಅಡಗಿ
ಗೊರಲಾಗಿ ಮರುಗುವುದೊಂದೇ ಮಾರನ ಕರೆದು !
ಛೀ ! ಬಿಡು ! ಅಂತಃಕರಣ ಇಲ್ಲದವರ ಮರೆತು ಬಿಡು
ಹೊಸ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿ ಮುಂದಿದೆ ; ಕಲ್ಲು-ಮುಳ್ಳು ಸರಿಸು
ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿದೆ ನೋಡು ; ದಾರಿ ತೋರಲು ನಿಂತ ಸೊಡರು !